When Basil died...

When Basil died, far on the march?
He dreamed of his land at the last.
'Farewell, ah, farewell, ploughland strips,
Farewell, too, to you, unploughed fallow,
I shall never plough you again,
Nor at dawn sow a rich crop of grain,
Dark meadow, I'll not gaze on thee more,
Thou clean, broad field stretching boundlessly!
Nevermore to walk across thee shall I go,
Nevermore the green grass shall I mow.
I am leaving thee, pinewood sincere,
Dark and dreaming, forest primeval!
No longer shall I hear thee rustle so,
No more lay thy lofty pines low.
Ah, farewell to you, my dearest friends!
No more to press you close to my heart,
Sit with you, in jokes and talk take my part.
Ah, a reverent farewell, Belarus,
Thou my country all fortuneless.
Thy son does not forget his mother,
For thee he'll lie here, earth his cover...'
When Basil died far on the march,
He dreamed of his land at the last.

Maxim Bahdanovich 1915
Як Базыль у паходзе канаў...

Як Базыль у паходзе канаў,
Ўсё старонку сваю спамінаў.
- Вы прашчайце, прашчайце, шнуры,
Вы прашчайце, негараныя!
Мне вас болі ужо не гараць,
Буйным збожжам на зары не засяваць.
- Не пабачу я цябе, цёмны луг,
Поле чыстае, раздольнае!
Мне па вас ужо ніколі ні хадзіць,
Мне зялёнай травы не касіць.
- Расстаюся я з табой, шчыры бор,
Пушча цёмная, драмучая!
Мне твой шум ужо болі не чуваць,
Мне высокіх сасон не рубаць.
- Ах, прашчай ты, сямейка мая,
Вы прашчайце, таварышы!
Ўжо не прыйдзецца да сэрца прытуліць,
Пасядзець, пажартаваць, пагаманіць.
- Гэй, чалом табе, чалом, Беларусь,
Ўся староначка бяздольная!
Не забыў твой сын сваей маці,
За цябе у зямлі яму ляжаці.
...........................................
Як Базыль у паходзе канаў,
Ўсё старонку сваю спамінаў.

М.Багдановіч 1915